Hayatımızın çoğu anında 2 seçenek arasında kalır ve o anki şartlara göre kendimize en yakın olanı seçeriz.Kimi zaman iyiki yapmışım dersinizi kimi zaman yapmasaydım. Peki 2 seçenekte kalmadan yaptığıklarınız düşündünüz mü ?

Öyle kararlar verirsiniz ki o an size bunu yapmamın tam zamanı dedirtir. Ya ilerisi… Zaman geçtikçe fikirleriniz değişir ve aslında istediklerinizin bunlar olmadığını düşünmeye başlarsınız.

“Ben bunu nasıl yaptım , böyle birşeye nasıl yeltenebildim, bu yola neden girdim” diyebilirsiniz. Bir nevi kendinizle dalga geçersiniz. Kendinize gülersiniz belkide. Ne kadar kötü düşüncelerim varmış dersiniz.

İşte o an size en yakın kelime ortaya çıkar.”Keşke!”. İşte o zaman pişmansınızdır demektir.”Keşke yapmasaydım,keşke bu işe kalkışmasaydım”cümleleriyle devam eder ve bu şekilde uzar gider.

Şimdiki aklım olsaydı cümlesi gelir ardından. Kurmak istediğiniz cümle odur aslında. Asıl yapmak istediğiniz , olmak istediğiniz kişi odur.

Peki Siz şimdiki aklınız olsaydı maziye baktığınızda neyi değiştirmek istediniz ?